Bij de mensen thuis op bezoek.

Maandag 24 juli 
De Ecuadorianen zijn net zo vriendelijk als dat ze arm zijn. En ze zijn heel vriendelijk! Helemaal in de regio van Guamote waar we nu zijn. 
Vanochtend door Eve bijgepraat over de geschiedenis. In heel Ecudor wonen 16% indianen, in Guamote 95%. Ten tijde van de Spaanse bezetting zijn ze hun grond kwijt geraakt en slaaf geworden. De laatste resten van slavernij zijn in de jaren 70 van de vorige eeuw verdwenen. Ze hebben nu allemaal een klein stukje grond maar hoog in de bergen waar de grond en het klimaat niet zo gunstig zijn. Ook kunnen ze moeilijk met hun produkten concurreren met machinaal gemaakte produkten uit andere streken. De mensen zijn erg bescheiden. Tot zo ver de inleiding.
Vanochtend in de school in het gebouw van Inti Sisa een rondleiding gekregen van Eve.
Ze geven les op verschillende gebieden waaronder taal, rekenen, werken met de computer en dansles om de kinderen wat losser te krijgen.

In dit schooltje krijgen de kinderen uit het dorp les en de kinderen die op loopafstand wonen. In het dorp wonen 5000 mensen, in de regio daarbuiten 40000 mensen. De laatste groep proberen ze ook te bereiken met schoollokaaltjes ter plekke. Ze geven de kinderen te eten en voorzien ze van schoolmateriaal, hetgeen ze zelf niet kunnen betalen.  
De giften bestonden eerst alleen uit donaties en bijdragen van de overheid (die voorafgaand aan verkiezingen groter is dan anders). Daarna hebben ze het hotel gebouwd voor toeristen waar de inkomsten worden gebruikt om de projectactiviteiten gaande te houden.
Men is begonnen met 6 kamers en heeft dat de laatste jaren uitgebreid naar 24 kamers.
 

Na demonstraties op school zijn we met Eve de bergen in gegaan om te kijken hoe de mensen daar leven.
De vrouw die hier woont is mede oprichtster in 1999 van Inti Sisa. Het huisje waar ze in woont heet een choza. Het dak is gemaakt van hout met daarop gras, binnen is een bed en een vuurtje waarop kan worden gekookt en een schoorsteen. Daarnaast hebben ze nog een hok voor de cavia's, uiteindelijk voor de consumptie. Dat is het wel zo'n beetje. Nu, in de zomer, is het 's-nachts onder het vriespunt en overdag ca.18 graden.

Daarna naar een huisje geweest waar ze schapen en alpaca's hebben. De wol wordt met een soort van tol gesponnen en vervolgens geweven en daarvan poncho's en andere toepassingen gemaakt. We hebben bij deze mensen thee gedronken, gekookte mais gegeten en voorbehoedsmiddelen besproken. De vrouwen krijgen hier veel kinderen omdat god het wil en daarvoor kun je moeilijk voor allemaal de school betalen. Dit wordt inmiddels, evenals de lunch gefinancierd door het project.
Op de terugweg in onze pickup nog een familie meegenomen die naar het dorp moesten.
Wij hebben het thuis zo slecht nog niet maar  zij winnen het op het gebied van een hechte gemeenschap in de gehuchten.