Over tarzan, blauwe voeten en naar de haaien....

Vandaag een tochtje dieren kijken op een paar eilandjes bij North Seymour.

Op het eerste eiland lagen vooral veel zeeleeuwen. Eentje was een paar uur daarvoor geboren, dit schijn je kunnen te zien aan het feit dat de navelstreng nog aan de baby vast zit.

De zeeleeuwen zijn hier niet bang voor mensen. Ééntje kwam onze snorkelspullen inspecteren. Daarnaast lopen er ook veel krabben in allerlei kleuren.

Daarna zij we gaan snorkelen in zee. Zelf heb ik me naast het fotograferen onder water ook bezig gehouden met veel zeewater door te slikken vanwege een niet goed passende snorkelset. Na inwisseling voor een andere ging het al veel beter. Eerst hebben we de mooie vissen bekeken, daarna zijn we met de boot naar een stuk gegaan waar je mogelijk haaien zou kunnen zien. De beeldkwaliteit is deels beroerd omdat de instelling van de camera niet helemaal goed bleek te zijn, deels misschien omdat de lens per ongeluk ook was ingesmeerd met zonnebrandolie. Toch een poging gedaan om de haai die onder mij door zwom vast te leggen (ergens rechts boven het midden van de foto). De lens is niet bruin geworden.

Op het laatste eiland hebben we naar vogels gekeken en naar de topmodellen van de leguanen. De leguanen willen graag poseren in een stand waarbij ze zeer stil blijven liggen. We hebben 2 zeer gerenomeerde stilliggers vastgelegd en 1 die wat meer voor het ordinaire filmgenre heeft gekozen. Hij heeft zich laten inspireren door Tarzan en lianen.

Daarna ons geconcentrerd op Jan van Gent met de blauwe voeten. Waarom hij zo heet mag Joost weten en welke kleur de voeten Joost hebben weten we niet. De Jantjes waren flink aan het broeden geslagen.

De andere vogel die opviel was er een die bij het indruk maken op de vrouwen een heel rode zak onder zijn kin kan opblazen. Als hij daarbij ook nog gaat vliegen is dat een heel koddig gezicht. Als eenmaal een vrouw voor hem gekozen heeft, dan wordt de rode zak weer een soort van leeggelopen ballonnetje.