Met vreemd vermogen en incasseringsvermogen klotsend en kletsend naar de overkant

Zaterdag 29 juli,

Vandaag voornamelijk een reisdag gehad. 's-Ochtends eerst nog naar een strand gegaan waar je in een goed uur via een aangelegd wandelpad naar toe kunt lopen. Uiteindelijk kom je dan op een strand uit dat lang en breed en erg schoon is. Vanwege de sterke stroming in zee mag hier niet gezwommen worden maar wel in het meertje dat er achter ligt.

(

Aan het eind van het strand liggen veel zwarte leguanen die je niet meer dan op 2 meter mag benaderen. Ze liggen vaak in groepen en kijken je aan met een blik van pas op dat je niet dichterbij komt.

Na de terugwandeling de koffers opgehaald en naar de haven gebracht. Daar met een taxibootje naar een speedboot gevaren om daarmee in 2 uur naar San Cristobal te scheuren. De reisleiding had al aangegeven dat het verstandig was om vooraf een pilletje tegen zeeziekte te nemen. Het was een speedboot waar 28 passagiers in 2 lange rijen tegenover elkaar ziiten met weinig uitzicht als je zoals wij helemaal in het vooronder van de boot terecht komt.

De aandrijving bestond uit 3 enorm grote staafmixers die een gigantisch vermogen hadden. Eenmaal buiten de haven, ging het gas er op en spoten we met een gevoelssnelheid van 1000 km/uur weg over een zee die redelijk wild was.

Die combinatie had tot gevolg dat de boot met de voorboeg (waar wij zaten) voortdurend op het water knalde. Meestal was dat goed op te vangen maar om de 5 minuten kwam er een reuzeknal. Dan veerde je van je kussen op, was je even gewichtsloos en kwam je met een harde knal (qua geluid en qua lichaam) weer op je kussen terecht waardoor je hele lichaam door elkaar gestampt werd. Het leek het meest op de achtbaan in het pikkedonker uit de Efteling waarbij je niet weet wanneer de volgende knal komt. Als iemand naar de wc moest werd dit direct doorgegeven aan de stuurhut zodat deze vaart kon minderen om te voorkomen dat alles achter je oren terecht komt. Na deze tocht overheerst het gevoel dat we er een paar zwevende ribben bij hebben gekregen maar dat voor een dergelijke sensatie de Efteling veel duurder is.

Morgen de laatste snorkel- en strand-activiteit op de Galapagos eilanden. Maandag weer vliegen naar Cuayaquil om daar vervolgens dinsdag op het vliegtuig naar Amsterdam te vliegen.