Vivaldi op de Cotopaxi
Vandaag de Hacienda Santa Anna verlaten en opgehaald door een Spaanstalige driver/guide die erg blij met ons was omdat hij met een cursus Engels bezig was. Die kon hij mooi op ons uitproberen. We zijn eerst in de auto naar 4300 m hoogte heen en weer geschud om vanaf daar de Cotopaxi te beklimmen naar een hoogte van 4800 meter. Je mag niet verder naar het begin van de gletsjer omdat de vulkanische activiteiten dat nu niet toelaten.
De laatste keer dat de vulkaan actief was, was 2 jaar geleden (zie foto van ansichtkaart).
Het werd aangeraden langzaam stap voor stap naar boven te gaan en regelmatig stil te staan en naar lucht te happen vanwege het tekort aan zuurstof. Daarnaast legde hij uit dat de 4 seizoenen zich in 1 uur kunnen openbaren. Dat hebben we geweten. Zowel in de zon gelopen, in de regen en in in een sneeuwstorm bij ca. -5 graden Celsius.
We hebben de steile variant genomen waarbij na 20 stappen je hart behoorlijk begon te kloppen. Na even stil staan en bijkomen ga je weer verder. Onze gids Patrick had cokethee bij zich voor ons. Daar zou geen cokaïne in zitten maar helpen deed het wel,
Uiteindelijk er 1 uur en 3 minuten over gedaan wat onze gids een geweldige prestatie vindt en dat ook graag aan anderen vertelt.
Op deze foto zie je ons bij de mijlpaal staan, als je goed kijkt zie je daarboven het eerste begin van de gletsjer. Helaas was het behoorlijk bewolkt vandaag.
Daarna als een speer naar beneden gegleden in 20 minuten waarbij je moet opletten niet uit te glijden. Helen heeft de gids een handje geholpen zoals je kunt zien op de foto.
Bij de auto aangekomen een halve vulkaan uit de schoenen geschud, de kletsnatte jassen gedroogd en naar een meer gereden waar uitleg volgde over allerlei vogels die daar leven. Wat me bij is gebleven is dat ze allemaal vleugels en een snavel hadden.
Daarna nog over een pad gewandeld dat nog uit het tijdperk van de Inca's stamt. Mooie uitzichten, aparte bloemen en een uitgesleten rivierbedding gezien.
Daarna afgereisd naar Banos. Daar gaan we nog naar de warme baden waar ze beroemd om zijn. Kan ook zijn dat dat we dat pas vrijdag doen als we terug komen uit Tena.
Morgenochtend vetrekken we naar Tena, de jungle van de Amazone. We zitten ergens in het tropisch regenwoud en weten niet of we daar internetbereik hebben. We zijn vrijdagavond weer terug in Banos.
Het is wel afzien zo te lezen maar geweldig wat een reis, vol verrassingen
Blijf genieten , wel voorzichtig.
Hier is momenteel tropisch , ben nog steeds bij Ser ,Tom had musical e straks thuis disco, heel andere beleving
Goede voortzetting en jullie weten wel